"Başlangıçta
söz vardı
ve söz tanrı katındaydı
ve söz tanrıydı."
Gerçek;
uzun belki suskun
bekleyen aydınlıktı ya da karanlık
hiç kalkmayan yüzümden
yakan ağlatan
egemenliği güneşin.
Bunu anlatıyordu
saçı sakalına karışmış adam
gün batımından önce
son türküleriyle keçi yolunda.
Biz de o adamdan öğrendik
henüz sana şarkı yazan olmadığını
gerçek olanı
senin gerçeğini.
Bakmayı bilmedik
sana
sol üst cebinde gömleğimizin
uyduruk belirsiz birkaç nota.
Hep oradasın oysa
kuş cıvıltıları
sürüngenler
yırtık vadiler
inatçı doruklar
ve kır çiçeklerinde kuruyan
tarih.
Hep oradasın
güneşin doğuşuyla
uzattığın beş parmağın
ve giyindiğin siyahlar
gün batımından sonra. |
