Turkish-Cypriot Literature
North Cyprus  
 


Urkiye Mine Balman

  Born in Lefke, in 1927. Balman graduated from the Cyprus Turkish Teachers' Training College (1946) and for many years worked as a teacher throughout the island. Although she is one of the members of the "rhymist generation" of the Turkish Cypriot poets, Balman also wrote in free style.

She was one of the rare poets of her generation who has written on a wide variety of subject topics., but mostly romantic, sensitive love poems describing sometimes a lonesome village girl or country life and long-distance romances.

She has also been described as the most succesful Turkish-Cypriot counterpart of the rhymist-romantic tradition Turkish poets such as Ahmet Hasim, Necip Fazil Kisakürek, Faruk Nafiz Çamlibel, Öer Bedrettin Usakli, Mehmet Emin Yurdakul, as well as Yahya Kemal Beyatli.

Like many of her contemporary Turkish-Cypriot poets, apart from the Cypriot journals and newspapers, Balman published her works in Yesilada, Türk Dili, Türk'e Dogru literary magazines in Turkey. Some of her poems have been composed by Turkish Cypriot musicians. Her only poetry book "Yurduma Giden Yollar" ["The Roads that Lead to My Home"] was published in 1952. Two of Balman's works are given below:

 

   
Keman

Inceldi gecelere bir keman derin derin
Soldu nagmeli sesler gölgeli bahçlerde.
Istirap bir tül oldu üzerine kaderin
Yayildikça bu sesler uzaga perde perde

Inletti geceleri hazin sevdali sesler
Nagmeler ta kalbime süzüldü bir su gibi
Hiçkirdikça bir keman sustu dertli nefesler
Ruhumu sardi hicran bir yaz uyukusu gibi

Nagmeler kivrandikça sularda zaman zaman
Ufka yükselen sesler bir gönü kadar ilik
Susmadi bir dakika hazin, hicranli keman
Belki bu seslerin bestesi bir ayrilik.

From: "Onlar ve Bizler" Anthology, (1966)

 

Köy Düğünü

Bes gündür davul zurna kaynatti koca köy¨
Kiz evinde çalgiyla dikiliyor yorganlar
Gençler cosarak okur nes'eli bir türküyü
Böyle geçip gidiyor heyecan dolu anlar.

Davulun nagmesiyle çiz tasinir bir bir
Agla gelin, yan gelin! yüregin pare pare
Oglan anasi evde, dögme, serde pisirir
Varin gidin bir haber götürün nazli yare...

Kizlar hep çevre olmus hep aksam günesinde
Gelin döner basinda sirmali al duvagi,
Kadinlar testi kirar, kapinin esiginde
Sözler ugur getirsin, kopmasin gönül bagi.

Çalinir sabahlara kadar, kina gecesi
Sakir sakir oynayan iki oyuncu kadin.
Bir köyü eglendirir defin, deblegin sesi
Gelin niye aglarsin kirik gibi kanadin!..

Parliyor alinlarda simdi gümüs silinler
Bir ugultu duyulur simdi halk arasinda.
Bu cosan fasillari gönül ta içten dinler
Gelin kina yakinir tam gece yarisinda

Ötede köy kahvesi, costu aksamdan beri
Bu ne mes'ut gecedir, dem vuruyor agalar.
Yanik yanik gazeller, oynak köy türküleri
Güvey mes'ut kalbinde sonsuz bir heyecan var.

Beyaz duvakli gelin merdivenlerden iner
Sakir sakir saçilir ortaliga paralar
Ellerinde buhurdan tütsü verir nineler
Aglama nazli gelin, arkandan aglayan var!.

Bu dügün heyecani söylenecek yarin da
Iste gelinle güvey artik elele verdi.
Iki hasretli mes'ut, sicak yuvalarinda
Böylece dügün bitti; onlar murada erdi.

From: "Yurduma Giden Yollar", (1952).

   
   
 

Arts & Culture